Ηρόδοτος: Η Αντιστροφή των Πόλων

Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΛΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ!

 

Ο Ηρόδοτος στο βιβλίο του Ευτέρπη (κεφ 142) κάνει μια αναφορά για τους βασιλιάδες της Αιγύπτου σε μια περίοδο 11.340 χρόνων από τον πρώτο ως και την εποχή που βρίσκονταν. Τα χρόνια αυτά, σαφώς, δεν περιλαμβάνουν τα 41.000 που οι ερευνητές υπολογίζουν ότι έγινε μία ξαφνική αντιστροφή των πόλων. Ωστόσο, καθώς  οι Αιγύπτιοι μιλούν για το γεγονός πως στο μεγάλο αυτό διάστημα κανένας θεός δεν εμφανίστηκε με ανθρώπινη μορφή,  κάνουν μία ιδιαίτερη μνεία στο εξής: 

"Κατά το χρονικό, λοιπόν, τούτο διάστημα, έλεγαν, ότι ο ήλιος ανέτειλε τέσσερις φορές έξω από την συνηθισμένη θέση του, δηλαδή εκεί που βασιλεύει, από εκεί έλεγαν, ότι ανέτειλε δυο φορές και εκεί που ανατέλει σήμερα, εκεί έλεγαν, ότι έδυσε δύο φορές. Κατά την περίοδο αυτή τίποτε δεν άλλαξε στην Αίγυπτο, ούτε από αυτά που δίνει η γη, ούτε από αυτά που δίνει ο ποταμός στους κατοίκους, ούτε νόσους, ούτε θανάτους".

Στην ουσία, αυτό που μας περιγράφουν οι Αιγύπτιοι είναι ότι δύο φορές ο Ήλιος  ανέτειλε από την Δύση και δύο φορές από την κανονική του τροχιά. Όμως δεν είναι ο Ή λιος που αλλάζει θέση, αλλά η Γη. 

Αλλά προσέξτε: οι Αιγύπτιοι δεν μιλούν για μαγνητική αλλαγή των πόλων, ουσιαστικά μιλούν για "τουμπάρισμα" των γεωγραφικών πόλων της Γης. 

Με απλά λόγια η Γη γύρισε "ανάποδα" δύο φορές και δεν συνέβη τίποτα, ούτε καταστροφές, ούτε αρρώστιες, ούτε αναίτιοι θάνατοι, ενώ πάντα η γη εξακολουθούσε να δίνει τους καρπούς της.

Μια αντιστροφή του γήινου μαγνητικού πεδίου θα μπορούσε να συμβεί πιο σύντομα από όσο νομίζαμε μέχρι τώρα, σύμφωνα με ολλανδούς επιστήμονες που αναφέρουν ότι το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη γίνεται βαθμιαία λιγότερο σταθερό.
 

Είναι γνωστό όμως ότι, εδώ και 2.000 χρόνια, η ισχύς του μαγνητικού πεδίου της γης μειώνεται συνεχώς και εάν εξακολουθήσει με τον ίδιο ρυθμό μέσα στα επόμενα 200 χρόνια, θα εξαφανισθεί, οδηγώντας στην επόμενη αναστροφή των πόλων του πλανήτη και στην επανέναρξη της βιολογικής εξέλιξης. Η ιδέα της αναστροφής των πόλων δεν είναι αποκύημα της φαντασίας ούτε σχήμα λογοτεχνικό, αλλά πηγάζει από τη λογική και επιστημονική ερμηνεία χωρίων του Πλάτωνα, ο οποίος, μεταφέροντας γνώσεις μιας προκατακλυσμιαίας εποχής, αναφέρει κάτι που μόνο με τη θεωρία της αλλαγής των πόλων της γης, λόγω στροφής του κατακόρυφου άξονα της κατά 90° -180", μπορεί να εξηγηθεί:

«Το περί της μεταβολής δύσεως τε και ανατολής ηλίου και των άλλων αστέρων, ως άρα όθεν μεν ανατέλλει νυν, είς τούτον τότε τον τόπον εδύετο, ανέτελλε δ' εκ του εναντίου...»
(«Έγινε - στο παρελθόν - μεταβολή της δύσεως και της ανατολής του ηλίου και των άλλων άστρων, έτσι ώστε έδυαν τότε σ' εκείνο το σημείο απ' όπου τώρα ανατέλλουν και ανέτελλαν από το αντίθετο σημείο...») και συνεχίζει στο ίδιο βιβλίο:" «...την του παντός φοράν τότε μέν εφ' α νυν κυκλείται φέρεσθαι, τότε δ' έπι τά εναντία...» («Η κίνηση του Σύμπαντος, άλλοτε έχει την κατεύθυνση της σημερινής κυκλικής πορείας κι άλλοτε την αντίθετη...»).

Δεδομένα

Υπάρχουν ήδη στοιχεία για να αποδειχτεί ότι το πεδίο έχει αποδυναμωθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων αιώνων - μερικά αρχαιολογικά υπολείμματα προτείνουν ότι το πεδίο ήταν πολύ ισχυρότερο στην εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, περίπου 2.000 χρόνια πριν. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η ένταση του μαγνητικού πεδίου της Γης έχει μειωθεί κατά 10% στη διάρκεια των τελευταίων 150 ετών.
Για περισσότερο από 100 έτη, οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι η ισχύς του γήινου μαγνητικού πεδίου έχει μειωθεί, αλλά έχουν διαφωνήσει για τις ερμηνείες. Μερικοί είπαν ότι ήταν ένας πρόδρομος της αντιστροφής, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι αυτό δείχνει μόνο κάποια προσωρινή μεταβολή στην ισχύ του πεδίου.
Συστηματικά δεδομένα του γεωμαγνητικού πεδίου υπάρχουν μόνο για τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, όταν ο φυσικός Γκάους επινόησε μια μέθοδο για να το μετρήσει. Αυτές οι μετρήσεις δείχνουν ότι από τότε η δύναμη του πεδίου μειώνεται βαθμιαία, περίπου 0,05% ανά έτος.
 

Ο Gauthier Hulot του Γεωφυσικού Ιδρύματος του Παρισιού έχει ανακαλύψει ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο φαίνεται να εξαφανίζεται πιο ανησυχητικά κοντά στους πόλους, ένα σαφές σημάδι ότι πλησιάζει μια αναστροφή. Χρησιμοποιώντας δορυφορικές μετρήσεις για τις μεταβολές του μαγνητικού πεδίου κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 20 ετών, ο Hulot σχεδίασε τα ρεύματα του λειωμένου σιδήρου, που παράγουν το γήινο μαγνητισμό βαθιά κάτω στη Γη και επισήμανε τεράστιες σπείρες κοντά στους πόλους.

Ο Hulot θεωρεί ότι αυτές οι δίνες περιστρέφονται σε μια κατεύθυνση που ενισχύει ένα αντίστροφο μαγνητικό πεδίο, και καθώς αυξάνονται και πολλαπλασιάζονται αυτοί οι στρόβιλοι θα αποδυναμώσουν το κυρίαρχο πεδίο: τα πρώτα βήματα προς μια νέα πολικότητα, όπως αναφέρει.
Οι μαγνητικοί πόλοι δεν μένουν σταθεροί σε ένα σημείο αλλά περιπλανιούνται γύρω από την γειτονιά των γεωγραφικών πόλων όλη την ώρα - ο βόρειος μαγνητικός πόλος βρίσκεται αυτήν την περίοδο στην καναδική Αρκτική. Εντούτοις, σε σχετικά τακτά χρονικά διαστήματα σε όλη την ιστορία των 4,5 δισεκατομμυρίων ετών του πλανήτη, οι μαγνητικοί πόλοι έχουν αντιστραφεί εντελώς. Μερικές χιλιάδες χρόνια πριν από μια αντιστροφή, το μαγνητικό πεδίο αρχίζει βαθμιαία να γίνεται πιο ασθενές, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στους κατοίκους του πλανήτη.

Τα τρέχοντα αρχεία μετρήσεων προτείνουν ότι η επόμενη αντιστροφή έχει ήδη αργήσει λέει. "Κατά μέσον όρο, υπάρχει μια αντιστροφή σε κάθε 400.000 χρόνια περίπου, αλλά αυτό μεταβάλλεται αρκετά." Το γεωλογικό αρχείο προτείνει ότι η τελευταία αντιστροφή έγινε περίπου πριν 800.000 χρόνια. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι αυτή η νέα εξασθένιση σχετίζεται με μια νέα αναμενόμενη αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου, η οποία ίσως να προκληθεί από κάποια γιγαντιαία μαγνητική ανωμαλία που εντοπίζεται ήδη στον Νότιο Ατλαντικό.