Τελικά στοχεύουν την Ψυχή;

   Τελικά στοχεύουν την Ψυχή;

Μια βόλτα μου στη Μακρινίτσα, μια κουβέντα από ένα καλό φίλο κι έφτασα σ’ ένα καταπληκτικό άρθρο του NEXUS, γραμμένο από το 2004. Δεν πίστευα στα μάτια μου! Όλα όσα διάβαζα ήταν πράγματα που κατά βάθος γνώριζα, αλλά, άλλο να το νομίζεις και να το φαντάζεσαι, κι άλλο να το βλέπεις πια ότι γίνεται! Από σχεδόν την αρχή της ανάμιξής μου στον αγώνα ενάντια των χημικών αεροψεκασμών και του HAARP,  πίστευα ότι αυτοί που είναι από πίσω απ’ όλη αυτή την ιστορία, δεν κυνηγούν το χρήμα ή την εξουσία. Αυτά τα έχουν ήδη εδώ και αιώνες. Κυνηγούν κάτι που δεν έχουν, κάτι πολύ προσωπικό, που δεν μπορεί να γίνει ύλη για να αλλάξει χέρια, δεν μπορεί να χαριστεί εύκολα από την πλειοψηφία των ανθρώπων και δεν μπορεί να ανταλλαχθεί σαν ένα δώρο που μας έκαναν και πάμε στο μαγαζί να το αλλάξουμε. Γιατί, αυτό το συγκεκριμένο ‘δώρο’ είναι χαρισμένο σε μας από τον Μέγα Δημιουργό μας με περίσσεια Αγάπη και σεβασμό προς εμάς όλους, ως όμοιοι Του. Είμαστε πλασμένοι κατ’ εικόνα Του, και είμαστε κομμάτι και μέρος του Όλου Του! Κι αυτό το πολύτιμο δώρο λέγεται Ψυχή!!!

60 ανιχνευτές του Princeton καταγράφουν την ψυχική Ενέργεια οε όλο τον κόομο

Ανατρέπεται όλη η κατεστημένη επιστήμη

Εισαγωγή

από τον εκδότη του Hellenic Nexus, Στάμο Στίνη

Από το θρίαμβο tns Εθνικής, στην Ελληνική Συλλογική Σκεπτομορφή!

Το  πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα και η πορεία θριάμβου που πραγματοποίησε η Εθνική Ελλάδος στάθηκαν η αιτία για τη δημιουργία μιας νέα δυναμικής στην υπόθεση που ονομάζεται ευρύτερα «Ελληνισμός». Η προβολή της χώρας μας διεθνώς υπήρξε ανεπανάληπτη -ακόμα και ο Εθνικός μας Ύμνος μπήκε στο Top Ten του MTV!
Είναι βέβαια γεγονός το ότι η όλη ιστορία των έξαλλων πανηγυρισμών, των συνθημάτων, των εκατοντάδων χιλιάδων σημαιών και των βαρύγδουπων δηλώσεων των διαφόρων επωνύμων, στα μάτια κάποιων προσγειωμένων σκεπτικιστών ερμηνεύτηκε ακόμα και ως «επικίνδυνα φαινόμενα που γεννούν μεγάλα ερωτηματικά, ως προς την απόλυτη απουσία αξιών και οράματος για τον Νεοέλληνα».

Ωστόσο, είναι επίσης γεγονός ότι, αντικειμενικά, στην πράξη δομήθηκε -έστω και με αφορμή το ποδόσφαιρο- μια ισχυρότατη εθνική συσπείρωση, που παρόμοια της είχαμε να δούμε από την εποχή του Αλβανικού’Επους!
Αυτή η συσπείρωση που υπερβαίνει κάθε ιδεολογικό, ταξικό ή πολιτικό διαχωρισμό, ένα μόνο αποδεικνύει: η συλλογική ψυχή της Ελλάδας ήταν έτοιμη και, κατά κάποιο μαγικό τρόπο, απαιτούσε επιτέλους να δικαιωθεί, να επιβεβαιωθεί και σε ένα υλικό, καθημερινό επίπεδο. Αν δεν ήταν το ποδόσφαιρο, σίγουρα θα ήταν κάτι άλλο.

Φαίνεται λοιπόν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ότι στο συλλογικό ελληνικό ασυνείδητο έχει ωριμάσει μια καινούργια πανίσχυρη τάση. Μια τάση που τη νιώθει κανείς να πλανάται στην «ατμόσφαιρα» και που θέλει τους’Ελληνες να υπερβούν τους περιορισμούς, τον ατομισμό και τη μικροψυχία τους και να στραφούν συντονισμένα σ’ ένα νέο εξελικτικό μονοπάτι δημιουργικότητας και προόδου.

Αυτή την ψυχική τάση οι παλιοί αποκρυφιστές την αποκαλούσαν σκεπτομορφή -δηλαδή μια άυλη δομή που αποτελείται από καθαρή ψυχική ενέργεια και που δημιουργείται από τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις προσδοκίες των ανθρώπων- και πίστευαν πως έχει τη δύναμη να υλοποιείται όταν «ωριμάσει», προκαλώντας συγκεκριμένα γεγονότα. Από αυτή τη σκοπιά, μπορούμε να πούμε ότι έχει δημιουργηθεί μια ισχυρή «εθνική σκεπτομορφή», που βρήκε -προς το παρόν- ως «πεδίο γείωσης» τον αθλητισμό, η οποία όμως, στην πραγματικότητα, απαιτεί πολύ περισσότερα πράγματα από μας τους Έλληνες!   (1)τελικα στοχευουν την ψυχη;

Όπως και να ‘χει, το σίγουρο είναι ότι οι ευθύνες μας είναι μεγάλες, προκειμένου τη θετική ενέργεια που διαθέτουμε αυτή την περίοδο ως έθνος, να την κατευθύνουμε και να την εστιάσουμε σε τομείς πραγματικής δημιουργίας και πνευματικής εξέλιξης και να μην την αφήσουμε να εκτονωθεί άσκοπα και ανεξέλεγκτα.
Ωστόσο, μιλάμε για ψυχική ενέργεια, συλλογική ψυχή και εθνική σκεπτομορφή, σαν να ήταν μετρήσιμα φυσικά μεγέθη. Πώς μπορούμε να είμαστε τόσο σίγουροι ότι αυτά υπάρχουν;
Κι όμως, το βράδυ της Κυριακής της 4ης Ιουλίου, λίγο πριν ο Άγγελος Χαριστέας βάλει το γκολ που ανέδειξε την ελληνική ομάδα κορυφαία στην Ευρώπη, κάποια συσκευή που κατέγραψε την ψυχική ενέργεια στην Ελλάδα -ναι, την ψυχική ενέργεια- σημείωσε έξαρση δεδομένων! Την ίδια συμπεριφορά παρουσίασε και μια δεύτερη συσκευή που κατέγραψε την ψυχική ενέργεια στην…Κολωνία της Γερμανίας!

 

Όλα αυτά συνέβησαν στα πλαίσια ενός πρωτοποριακού προγράμματος του πανεπιστημίου του Princeton, μέσω του οποίου καταγράφονται για χρόνια οι διακυμάνσεις της ψυχικής ενέργειας, σε 60 διαφορετικά σημεία απ’ όλο τον κόσμο. Τα αποτελέσματα του προγράμματος είναι, όπως θα δούμε, άκρως εντυπωσιακά, αφού αποδεικνύεται ότι υπήρξε έντονη ψυχική δραστηριότητα πριν από σημαντικά γεγονότα, όπως το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους και ο μεγάλος σεισμός του ’99 στην Τουρκία! (2)τελικα στοχευουν την ψυχη; 

Οι προεκτάσεις και οι μελλοντικές συνέπειες αυτού του προγράμματος είναι πέρα για πέρα ανατρεπτικές. Κατ’ αρχήν επισημοποιείται η έννοια της «ψυχικής ενέργειας» ως ανιχνεύσιμο φυσικό μέγεθος. Δεύτερον, αν η «συλλογική ψυχή» μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων τα μελλοντικά γεγονότα, τότε οδηγούμαστε σε μια καθαρά υπερβατική αντίληψη της πραγματικότητας, σύμφωνα με την οποία τα γεγονότα πρώτα εκδηλώνονται σε κάποιο μη-υλικό, ψυχικό πεδίο (αιθέρας; μορφογενετικά πεδία;) και, στη συνέχεια, υλοποιούνται στον γνωστό μας φυσικό κόσμο. Τρίτον, το ότι παρατηρείται έντονη ψυχική δραστηριότητα πριν από σημαντικά γεγονότα, μπορεί να σημαίνει κάλλιστα ότι η ψυχική ενέργεια είναι αυτή ακριβώς που προκαλεί -και όχι απλά προβλέπει- τα γεγονότα!
Αν είναι έτσι τα πράγματα, και δεδομένου ότι το πρόγραμμα του Princeton «τρέχει» περίπου εδώ και έξι ολόκληρα χρόνια, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς πόσα περισσότερα γνωρίζουν για την όλη υπόθεση τα κέντρα εξουσίας του πλανήτη και πόσες άλλες μυστικές εφαρμογές μπορεί να ασκούνται επάνω μας, εν αγνοία μας, επηρεάζοντας πρόσωπα και καταστάσεις… (3)τελικα στοχευουν την ψυχη;

Μέχρι σήμερα όσοι τολμούσαν να μιλήσουν για τη «δύναμη της σκέψης»
και την «ενεργεία της ψυχής», αντιμετώπιζαν το χλευασμό της επιστημονικής
κοινότητας ή κατατάσσονταν στο χώρο των οπαδών της μεταφυσικής.
Τώρα, που οι 60 ανιχνευτές του Princeton καταγράφουν σ’ όλο τον κόσμο,
κάθε λεπτό, και μελετούν της διακυμάνσεις της ανθρώπινης ψυχικής ενέργειας,
κάθε επιστημονικό θέσφατο ανατρέπεται.

   Η «μυστική» γνώση της Ανθρωπότητας που αφορά στη συλλογική σκέψη και στο πώς αυτή επηρεάζει τα φυσικά φαινόμενα και δρα πάνω σε αυτά, χάνεται εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν. Η ψυχική αυτή δράση εκδηλώνεται είτε με τρόπο αποδομητικό (χαοτικό) πάνω σε ένα σύστημα -όπως, για παράδειγμα, με πρόκληση ακραίων καιρικών φαινομένων- είτε με τρόπο που μειώνει την εντροπία (αταξία) ενός συστήματος, όπως στις περιπτώσεις ενεργειακής θεραπείας. Αυτή ακριβώς τη συλλογική αλληλεπίδραση που φαίνεται να έχουν τα μέρη της φύσης μεταξύ τους, το επιστημονικό κατεστημένο φρόντισε με επιμέλεια να αποκρύψει. Την ίδια αντιμετώπιση είχε και οτιδήποτε σχετιζόταν με τον Αιθέρα και τον μορφογενετικό του χαρακτήρα.

Μια πανάρχαια αλλά απαγορευμένη γνώση

Στα παραπάνω φαίνεται ότι συνέβαλε σ’ ένα βαθμό, για λόγους καθαρά συνεκμετάλλευσης της κοσμικής εξουσίας, και η εκκλησία.
Ο άνθρωπος έπρεπε να βρίσκεται πάντα κάτω από την επίβλεψη του Θεού, καταδικασμένος να ζητά διά βίου συγχώρεση και να προετοιμάζεται έτσι σε όλη του τη ζωή για τον θάνατο. Οτιδήποτε καλούσε τους ανθρώπους να ανακαλύψουν τον Θεό μέσα τους και όχι έξω από αυτούς αφανιζόταν. Βιβλιοθήκες με γνώσεις αιώνων καταστράφηκαν και επιστήμονες δολοφονήθηκαν, στον βωμό των θρησκευτικών «πιστεύω». 

Πώς θα ελεγχόταν ο κόσμος εάν ανακάλυπτε ότι η εσωτερική αναζήτηση μέσα από την προσωπική έρευνα οδηγούσε, τελικά, στην κατανόηση και την αποκάλυψη της κοσμικής αρμονίας, στην οποία όλοι έχουμε θέση και μερίδιο; Πώς θα ελεγχόταν ο κόσμος μόλις ο άνθρωπος αντιλαμβανόταν ότι η σκέψη του δεν είναι παρά το εργαλείο επικοινωνίας με τη συλλογική σκέψη της υπόλοιπης Φύσης και η νόηση του το εργαλείο για να φτάσει στην υλοποίηση αυτής της επικοινωνίας; (4)τελικα στοχευουν την ψυχη;

Η συλλογική αυτή σκέψη εκδηλώνεται με αποτελεσματικές δράσεις, είτε με επιγνωσιακό τρόπο που παραπέμπει σε λιτανείες και ομαδικές τελετές φυσιολατρικού περιεχομένου -όπως εκείνες των αρχαίων Ελλήνων (Ελευσίνια Μυστήρια) που απαιτούσαν συμμετέχοντες με υψηλό επιγνωσιακό επίπεδο- είτε μέσα από νοητικές διαδικασίες, έμμεσα ελεγχόμενες από τη λογική εποπτεία.
Στην κατηγορία αυτή ανήκει και το γνωστό «μάτιασμα», για το οποίο οι μεν άνθρωποι ανέκαθεν γνώριζαν τι σημαίνει και πώς να το αντιμετωπίζουν, οι δε θρησκευτικές ιερατικές εξουσίες αναγκάστηκαν, μετά από αιώνες άρνησης, να το αποδεχτούν και να το εντάξουν σιωπηρά μέσα στη δογματική τους. Χωρίς να αντιλαμβάνονται καν για τι είδους φαινόμενο μιλούν.

 Το δίκτυο (κόκκινες κουκίδες) των ανιχνευτών Λευκού θορύβου, των EGG (ElectroGaiaGrams), σε ολόκληρο τον πλανήτη που καταγράφουν κάθε λεπτό της διακυμάνσειε της ψυχικής ενεργείας και αποστέλλουν on line τα δεδομένα για επεξεργασία στον κεντρικό υπολογιστή του Princeton. (κλικ για μεγένθυση)

Βεβαίως, έχει καταδειχτεί πειραματικά και επιστημονικά ότι στις έμμεσα ελεγχόμενες από τις διαδικασίες επίγνωσης νοητικές διεργασίες, σε συλλογικό επίπεδο, λαμβάνουν χώρα δράσεις διά μέσου των οποίων ο συλλογικός ανθρώπινος νοοσφαιρικός χώρος προσλαμβάνει άμεση ενημέρωση γύρω από χα όσα νοούν και πράττουν με απόλυτη επίγνωση άλλες ομάδες ανθρώπων. Το σημαντικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι, σε όσα κάποιοι σχεδιάζουν και υλοποιούν, η συλλογική νόηση αντιδρά άμεσα. Πιο συγκεκριμένα, η συλλογική νόηση δρα επί της ύλης κατά τρόπο μετρήσιμο.
Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι λέγοντας δράση με επίγνωση είτε σε επίπεδο σκέψης, είτε σε επίπεδο πράξης, εννοούμε τη συνειδητή σκέψη και πράξη.

Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, το σύνολο των συνειδητών μας δράσεων, όλων εκείνων δηλαδή των ενεργειών που απαιτούν επίγνωση για να έρθουν εις πέρας, δημιουργεί μία τεράστια μνημονική αποθήκη, της οποίας τα περιεχόμενα δεν είναι απλές εγγραφές, αλλά ζωντανές νοοσφαιρικές οντότητες. Για να φέρουμε εις πέρας το καθημερινό έργο που απαιτείται για να επιβιώσουμε, είμαστε αναγκασμένοι να δρούμε με σύστημα και με επίγνωση των επιμέρους ενεργειών μας. Ωστόσο, όλες οι προηγούμενες δράσεις μας εξακολουθούν να γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας από τη νόηση μας, χωρίς εμείς να έχουμε την άμεση εποπτεία-επίγνωση αυτής της επεξεργασίας. (5)τελικα στοχευουν την ψυχη;

  

 Απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί το ότι, τις περισσότερες φορές, όταν ανατρέχουμε χρονικά σε παρελθοντικές μας δράσεις, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είτε θα μπορούσαν να είχαν γίνει με καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο, είτε ότι θα μπορούσαν να μην είχαν γίνει και καθόλου, είτε ότι έχουν ήδη ατονίσει και χάσει την αρχική τους δύναμη και σημασία. Αυτό που, εσφαλμένα, ερμηνεύουμε μόνο ως πείρα χωρίς παραπέρα ανάλυση, είναι ακριβώς το αποτέλεσμα των μη επιγνωσιακών διεργασιών που έχουν ήδη συντελεστεί πάνω στις μνημονικές μας οντότητες, καθώς αυτές αλληλεπιδρούν διαρκώς, με όλο και περισσότερες νέες εγγραφές. Δικές μας μεν, οι οποίες όμως μέσω του κοινού γαιο-νοοσφαιρικού χώρου μας, αλληλεπιδρούν και με εκείνες των συνανθρώπων μας.

   Όλα τα διαλαμβανόμενα σε αυτόν τον χώρο από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, φαίνεται ότι συναθροίζονται και συνδιαμορφώνουν ένα συλλογικό νοοσφαιρικο πεδίο εξαιρετικά ευαίσθητο, το οποίο αντιδρά στις δράσεις των άλλων ανθρώπων ή ομάδων που ενεργούν στο τώρα, με απόλυτη επίγνωση των πράξεων τους είτε με ουτιδανό, είτε με ευκλεή τρόπο. Δηλαδή, ο χώρος αυτός είναι σε διαρκή και αλληλεπιδρώσα σχέση με ολόκληρο το σύστημα και τα φαινόμενα της Γαίας, όπως είναι ο καιρός και, πιθανότατα, όπως κάποιοι ερευνητές υποδεικνύουν, με ολόκληρη τη Δημιουργία.

Ως σύστημα, ορίζουμε οποιασδήποτε μορφής φυσική υπερδομή, όπως ο άνθρωπος, καθώς και οποιασδήποτε μορφής υποδομές που συνθέτουν ενδιάμεσες δομές ή άλλες υπερδομές. Τέτοιες είναι οι χημικές ενώσεις, καθώς και οι φυσικο-χημικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στη Γη και στα άστρα, όπως η μετατροπή του υδρογόνου σε ήλιο. Εντροπία, επίσης, ενός συστήματος ονομάζουμε τον ποσοτικό δείκτη που μας ενημερώνει για το πόσο αποδομημένο ενεργειακά είναι αυτό το σύστημα. Πρόκειται για μία μαθηματική έκφραση της Φυσικής, που αποτυπώνει αυτήν ακριβώς τη στάθμη αποδόμησης και αταξίας. Η Φύση, λοιπόν, για όσους την παρατηρούν χωρίς επίγνωση του σκοπού της Δημιουργίας, εμφανίζεται ότι ακολουθεί ενεργειακά αποδομητικές διαδρομές και ότι ικανοποιεί πάντα αυτό που ονομάζουμε Β’ Νομό της Θερμοδυναμικής. Ότι, δηλαδή, όλα τα συστήματα βαίνουν πάντα και αντεπίστροφα προς μία στάθμη μέγιστης ενεργειακής αποδόμησης και ελάχιστης τάξης.

Ωστόσο, ο ψευδαισθησιακός αυτός νόμος καταρρέει όταν καλείς τη σύγχρονη επιστήμη να σου εξηγήσει πώς από ένα ελάχιστο ενεργειακό σύστημα που συνθέτουν κάποιες οργανικές βάσεις και μερικά αμινοξέα σε αταξία, παράγεται ο άνθρωπος, ή το πώς, για παράδειγμα, από μία αστρική «σούπα» νεφών παράγεται αυθόρμητα τάξη και ακολουθεί γένεση αστέρων και γαλαξιών.

Η σύγχρονη επιστήμη αγνοεί συστηματικά την παρουσία μέσα στη Δημιουργία ενός μορφογενετικού πρότυπου το οποίο, ουσιαστικά, υπαγορεύει κατά τρόπο αρχιτεκτονικό τη συσχέτιση των διαφόρων κοσμικών υπομονάδων και τη σύνθεση τους στη συμπαντική πολυποικιλότητα που γνωρίζουμε.

Αιθέρας: 0″μέγας ενδιάμεσος” μεταξύ ψυχής και ύλης

 

 Το εν λόγω πρότυπο, από τους αρχαίους προγόνους μας, τους Κοσμικούς Έλληνες, είχε όνομα.  Ονομαζόταν Αιθέρας από τον Αριστοτέλη και Αείζωον Πυρ από τον Ηράκλειτο. Στον δε Τίμαιο του Πλάτωνα γίνεται μία ακριβής, συμβολική αλλά και ακραία ταυτόχρονα περιγραφή του πώς αυτός ο Αιθέρας  παράγει τη ζωή και τη Φύση, όπως την παρατηρούμε και τη γνωρίζουμε εμείς οι άνθρωποι που είμαστε μέρος της. Στον Τίμαιο ήδη γίνεται σαφής αναφορά για το DNA, το οποίο περιγράφεται ως τα εκατομμύρια «καρφιά» που στηρίζουν τις μίξεις από τη μεριστή και την αμέριστη ουσία του Σύμπαντος, η οποία σε συνδυασμό με τον νου παράγει τον άνθρωπο και τα ζωτικά του κέντρα.
Η πέμπτη αυτή ουσία, ο Αιθέρας, είναι το επωνομαζόμενο πράνα της ινδικής φιλοσοφίας, που διαπερνά όλη τη Δημιουργία. Πρόκειται για τη vis vitalis (ζωτική δύναμη) της αλχημικής Δύσης που κρυφά, κάτω από καθεστώς συνεχών διώξεων στους «μελανούς» αιώνες του χριστιανικού μεσαίωνα, ενέπνεε τους διακόνους της έρευνας και της γνώσης. Είναι η καθοριστική δομή από την οποία παράγεται το Παν. Η εργασία του φιλοσόφου και φυσικού ερευνητή του 19ου αιώνα Μαρσελίνου Μπερτέλο, με τίτλο Οι Έλληνες και η ιστορία της Αλχημείας, αποκαλύπτει σε όλη της την έκταση αυτή τη γνώση που πάντα υπήρχε.

Ο ίδιος ο Νεύτων και όλοι οι μεγάλοι θεμελιωτές των σύγχρονων Φυσικών Επιστήμων συνέχισαν αυτή την παράδοση και τη μελέτη γύρω από τον Αιθέρα/Ηταν δε τόσο κρίσιμης σημασίας για όλα τα επιστημονικά μοντέλα, με βάση τα οποία χτίστηκε ο σημερινός μας κόσμος έτσι όπως τον γνωρίζουμε, που σιγά-σιγά η φύση του Αιθέρα άρχισε να συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερους μελετητές.Τέτοιες μελέτες πραγματοποίησαν ο Tesla, ο Βίλχεμ Ράιχ με την Οργόνη, και πολλοί άλλοι, οι οποίοι παρήγαγαν άμεσα τεχνολογικά επιτεύγματα τεράστιας σημασίας για την πρόοδο της Ανθρωπότητας,προσιτά στον κάθε άνθρωπο αυτής της γης.
Ωστόσο, αυτό σήμανε και το τέλος του Αιθέρα. 

Το παγκόσμιο εξουσιαστικό «εγκατεστημένο», βλέποντας αυτή την τροπή της επιστήμης που θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση της ίδιας του της εξουσιαστικής δομής, σταμάτησε άμεσα ή, σε άλλες περιπτώσεις, διαβάθμισε επί ποινή προδοσίας, όλες αυτές τις έρευνες. Όπου δεν τα κατάφερε άμεσα, χρησιμοποίησε τον χλευασμό για την ηθική εξόντωση των ερευνητών.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν ένας από αυτούς που εργολαβικά ανέλαβαν να απαξιώσουν τον Αιθέρα, αντιμετωπίζοντας τον ως αντίπαλο ή εχθρό επιστήμονα. «Κατασκεύασε», λοιπόν, τη θεωρία της Γενικής και Ειδικής Σχετικότητας, η οποία ουσιαστικά δεν ισχύει, παρά μόνο μέσα στο πλαίσιο ιδεατών και ανεδαφικών προσεγγίσεων της Φύσης. 

Ενώ ο ίδιος ο Αϊνστάιν χρησιμοποίησε κατά κόρον τις θεωρίες και τα εργαλεία επιστημόνων που παρήγαγαν επιστημονική γνώση με βάση την υπόθεση της ύπαρξης του Αιθέρα, στη συνέχεια τον απέρριψε, με βάση μία σειρά συνειρμών που, ουσιαστικά, καταργούν την αιτιοκρατία στη Φυσική και εκδιώκουν τη λογική από την έρευνα. 

Παρόλα αυτά, έχει ήδη αρχίσει σε παγκόσμιο επιστημονικό επίπεδο η αποκαθήλωσή του, ενώ ήδη υλοποιούνται πειράματα τεράστιου κόστους για να καταδείξουν την ανεδαφικότητα των
Θεωριών της Σχετικότητας. (6)τελικα στοχευουν την ψυχη;

Μεγαλύτερη προσέγγιση στο θέμα έχουν οι οπαδοί και οι ερευνητές φυσικοί των Κβαντικών Θεωριών και ειδικά εκείνων των Μη Τοπικών Πεδίων. Μέσα από την προσέγγιση του «κβαντικού
συμπαντικού αφρού», με δειλά βήματα, η σύχρονη Φυσική τείνει να επανανακαλύψει τον Αιθέρα.
Το ουσιαστικό από τις παραπάνω έρευνες είναι ότι, μέσα από αυτές τις επονομαζόμενες Κβαντικές Θεωρίες Μη Τοπικών Πεδίων, αναδύονται σταδιακά όλες οι λύσεις σε εκείνα τα προβλήματα, τα οποία για αιώνες η κατεστημένη επιστήμη ονόμαζε μετάφυσικά. 

Το σημαντικό δε είναι, ότι ο άνθρωπος ως μέρος της Δημιουργίας αλλά και ως δημιουργός ο ίδιος των συστημάτων παρατήρησης της, φαίνεται ότι αλληλεπιδρά αρμονικά τόσο με την ίδια τη
Φύση που μελετά, όσο και με τη συλλογική νοοσφαιρική κατάσταση των συνανθρώπων του, οι οποίοι αποτελούν μέρη αλλά και συμμέ τοχους της ίδιας Φύσης…

Οι ψυχικές δυνάμεις στο «μικροσκόπιο» της επιστήμης

  Είναι σίγουρο πλέον ότι η επιστημονική κοινότητα δεν μπορεί να κρατάει για πολύ ακόμα κρυμμένη την αληθινή φυσική γνώση. Γι’ αυτό και προετοιμάζει το έδαφος των μεγάλων επερχόμενων αλλαγών με προσεκτικά και καλά μελετημένα βήματα/Ετσι, στο Πανεπιστήμιο του Princeton -τον «μέγα ναό» της σύγχρονης επιστήμης- έχουν από χρόνια δρομολογηθεί πολλά και σημαντικά προγράμματα πιστοποίησης της επίδρασης του ανθρώπινου ψυχισμού.

Ειδικότερα, για τον σκοπό αυτό δημιουργήθηκε το Ινστιτούτο PEAR (Princeton Engineering Anomalies Research), στο οποίο άρχισαν να πραγματοποιούνται πειράματα από το 1979, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Robert G. Jahn, επικεφαλής τότε της Σχολής Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών του Princeton. Με την πάροδο του χρόνου η αρχική ολιγομελής ερευνητική ομάδα του PEAR έχει διευρυνθεί σημαντικά και συμπεριλαμβάνει στελέχη από όλα τα πεδία επιστημών, όπως η Φυσική, η Ιατρική, η Χημεία, η Βιολογία, η Κοινωνιολογία, η Ψυχολογία, τα Μαθηματικά και, φυσικά, η Πληροφορική. (7)τελικα στοχευουν την ψυχη;

Το σύνολο των διαρκών πειραμάτων που λαμβάνουν χώρα στο PEAR εστιάζεται, κυρίως, στην πιστοποίηση της δυνατότητας της ανθρώπινης σκέψης να επηρεάσει τη λειτουργία και τη συμπεριφορά διαφορετικών και ποικίλων μηχανικών, ηλεκτρονικών, οπτικών, ακουστικών και υδραυλικών διατάξεων. Εκατοντάδες χιλιάδες μετρήσεις και αναλύσεις έχουν γίνει πάνω στα δεδομένα που παράγουν τέτοιες συσκευές κατά τη διάρκεια της επίδρασης της ανθρώπινης σκέψης σε αυτές, τη στιγμή που εκατοντάδες διαφορετικά πειραματικά υποκείμενα επιχειρούν νοητική δράση επί των διατάξεων.
Σημαντικό πόρισμα είναι ότι χα ποσοστά θετικών αποκρίσεων επαναλαμβάνονται κατά τρόπο συστηματικό και καθόλου τυχαίο.Οι μετρήσιμες διαταραχές, κατά τη διάρκεια τέτοιων πειραμάτων, που παρουσιάζονται με σαφείς επιδράσεις πάνω στην περίοδο ταλάντωσης των εκκρεμών, στον ρυθμό κρυστάλλωσης του νερού, στον θόρυβο ηλεκτρικών σημάτων και στην πόλωση ακτινών φωτός, αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για να ερμηνευθούν ως τυχαίες. Οι ερευνητές, πλέον, όχι μόνο έχουν καταλήξει ότι η συνείδηση και η επιγνωσιακή δράση επιδρούν άμεσα στα φυσικά συστήματα, αλλά επιχειρούν να βρουν επίσης και τους τρόπους μέσω των οποίων θα διασφαλίζεται η θωράκιση από τέτοιες επιδράσεις υπερευαίσθητων ηλεκτρονικών υπολογιστών και υπερκρίσιμων ηλεκτρονικών διατάξεων, όπως εκείνες που διατηρούν τον έλεγχο των πυραυλικών σιλό! Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι στα πλαίσια των προγραμμάτων του PEAR αναπτύχθηκε αρχικά και η περιβόητη Π.Ε.Α. (Παρατήρηση εξ αποστάσεως – Remote Viewing) για λογαρισμό του Στρατού, που ερευνούσε τις δυνατότητες ψυχικής κατασκοπίας.

Η έρευνα που συντελείται έχει λάβει πραγματικά πολύ μεγάλες διαστάσεις και ο προσανατολισμός της είναι σαφής: οδηγεί προς την κατεύθυνση της επανενοποίησης όλων των Φυσικών γνώσεων και επιστημών, ώστε ο άνθρωπος να επανανακαλύψει τη χαμένη ταυτότητα της ενότητας όλων των μονάδων της συμπαντικής Δημιουργίας. Ακόμα, συνάγεται ότι «μέσα από τα πειράματα με την ανθρώπινη συνείδηση, ο άνθρωπος επανανακαλύπτει τη πρωταρχική Συνείδηση της Δημιουργίας». (8)τελικα στοχευουν την ψυχη;

Το ανατρεπτικό πρόγραμμα GCP

   Ένα από τα πιο εντυπωσιακά προγράμματα του PEAR είναι το πείραμα GCP (Global Consciousness Project), το οποίο έχει ξεκινήσει από το 1998, με επικεφαλής τον καθηγητή Roger Nelson. To GCP
διερευνά την επίδραση που ασκεί η ανθρώπινη συνείδηση στο διάγραμμα θορύβου που παράγει μια συσκευή-γεννήτρια Λευκού Θορύβου.
Σήμερα, σε 60 σημεία σε όλο τον κόσμο, πρόσφατα και στην Ελλάδα, είναι εγκατεστημένες τέτοιες ηλεκτρονικές διατάξεις-ανιχνευτές που, όλες μαζί, κάτω από το έλεγχο ειδικών προγραμμάτων συλλογής και μορφοποίησης δεδομένων, επικοινωνούν on-line μέσα από το Διαδίκτυο με το Κεντρικό Σύστημα Συλλογής Δεδομένων του Princeton. Οι διατάξεις αυτές ονομάζονται E.G.G., που σημαίνει ElectroGaiaGrams. Στον σχετικό δικτυακό τόπο του Princeton μπορεί κανείς να παρατηρήσει on-line την εξέλιξη ολόκληρου του διαγράμματος του γαιο-νοοσφαιρικού θορύβου.

Πιο συγκεκριμένα, το E.G.G -που είναι αδιάφορο εάν βρίσκεται σε υπόγειο, σε όροφο, στην εξοχή ή οπουδήποτε αλλού- έχει το μέγεθος ενός πακέτου τσιγάρων και συνδέεται στη σειριακή πόρτα ενός Η/Υ. Ένα ειδικό service, που επικοινωνεί με το λειτουργικό σύστημα του Η/Υ στον οποίο φιλοξενείται ο ανιχνευτής, φροντίζει να «διαβάζει» συνεχώς τον ανιχνευτή και να επικοινωνεί με το κέντρο στο Princeton, μεταφέροντας τα δεδομένα. (9)τελικα στοχευουν την ψυχη;
Κάθε ανιχνευτής που βρίσκεται στα διάφορα επιλεγμένα σημεία του πλανήτη -όπως και ο δικός μας, στην Αθήνα- έχει έναν ειδικό κωδικό, ο οποίος κάνει μονοσήμαντη συσχέτιση του ανιχνευτή με τα
δεδομένα και την ακριβή γεωγραφική του θέση. Η θέση στην οποία βρίσκεται ο ανιχνευτής υπολογίζεται με ακρίβεια δέκατου του δευτερολέπτου της μοίρας, με τη χρήση ενός διαφορικού DGPS συστήματος.

Τα δεδομένα όλων των ανιχνευτών συγκεντρώνονται συνεχώς στο κέντρο επεξεργασίας δεδομένων του GCP project και υποβάλλονται σε Real-Time πολυεπεξεργασία. Μια εκτεταμένη δέσμη αλγορίθμων για επεξεργασία δεδομένων υποβάλλει τα EGG-data σε διαδοχικές συσχετίσεις έτσι ώστε να αναδυθούν, εάν και όποτε υπάρχουν, παρεκβάσεις που εμφανίζονται στη συνέχεια στα διαγράμματα θορύβου.

Μετρήσεις που εντυπωσιάζουν

   Από τις πρώτες κιόλας σειρές πειραμάτων, αλλά και μέχρι τις μέρες μας, οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι με το πόσο ξεκάθαρες ήταν οι μετρήσεις από συλλογές δεδομένων, που πραγματοποιήθηκαν με αφορμή γεγονότα παγκόσμιας επίδρασης και εμβέλειας, σημειώνοντας σημαντικότητες εξάρσεις λίγο πριν ή και κατά τη διάρκεια των γεγονότων αυτών. Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρονται οι περιπτώσεις της κηδείας της πριγκίπισσας Ντάίάνας, των βομβαρδισμών στη Σερβία και του μεγάλου σεισμού της Τουρκίας το 1999.

Εντυπωσιακή είναι η αλλαγή του νοοσφαιρικού θορύβου κατά τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς, που οι άνθρωποι ηρεμούν και περιμένουν με ευχάριστη διάθεση τον ερχομό του νέου έτους. Εκπληκτικό είναι, ακόμα, το ότι ένα τέτοιο διάγραμμα θορύβου είχε αρχίσει να «ανεβαίνει» με έντονη κλίση, πέντε ώρες πριν εκδηλωθεί η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, πράγμα που σημαίνει ότι η «αρνητική πρόθεση» των δραστών είχε ήδη αρχίσει να επηρεάζει το γαιονοοσφαιρικό επίπεδο θορύβου!

Και ερχόμαστε στη φάση του χρυσού γκολ της Εθνικής Ελλάδας, όπου η ανάλυση των δεδομένων από το E.G.G. της Αθήνας δείχνει ολοφάνερα έξαρση του θορύβου, πριν και κατά τη στιγμή του γκολ.
Το παράξενο είναι ότι παρόμοια έξαρση σημείωσε και το E.G.G. της Κολωνίας στη Γερμανία. Να ήταν, άραγε, υπεύθυνος γι’ αυτό ο’Οττο Ρεχάγκελ και ο θαυμασμός και η αγωνία των συμπατριωτών του;
Σε επικοινωνία που είχαμε με τον διευθυντή του GCP, καθηγητή Nelson, και έχοντας αποστείλει σ’ αυτόν τα δεδομένα που αφορούσαν στην ανάλυση του 24ώρου της Κυριακής του Τελικού, μας επιβεβαίωσε ότι «και σε ολόκληρο το παγκόσμιο δίκτυο των E.G.G., λίγο πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα, υπήρξε μια πολύ έντονη συσσώρευση τάσεων προς μια κατεύθυνση που -σύμφωνα με το θεωρητικό μοντέλο του GCP- υποδηλώνει συλλογική και μαζική προσμονή»!

Μετά απ’ όλα αυτά, είναι προφανές ότι η έρευνα αυτή του Princeton οδηγεί πολύ μακρύτερα από ό,τι θα μπορούσε κάποιος να αντιληφθεί με μία πρώτη ματιά. Ουσιαστικά, πρόκειται για την πρώτη απτή απόδειξη της δυνατότητας που έχει η συλλογική ανθρώπινη συνείδηση -όταν λειτουργεί κατά τρόπο μη άμεσα δεσμευόμενο από τη νοητική και λογική εποπτεία- να αντιλαμβάνεται διαταραχές που εκδηλώνονται στον κοινό νοοσφαιρικό χώρο, καθώς και διαταραχές που προκαλούνται από σκέψεις και πράξεις ομάδων ή μεμονωμένων ατόμων. 

Οι εφαρμογές μιας τέτοιας δυνατότητας είναι σίγουρο ότι θα αποβούν επαναστατικές. Άλλο τόσο σίγουρο, βέβαια, είναι πως οι εν λόγω εφαρμογές μπορούν να οδηγήσουν την Ανθρωπότητα τόσο σ’ ένα μελλοντικό παράδεισο, όσο και σε μια αληθινή κόλαση.
Ωστόσο, η νέα αυτή πραγματικότητα προσφέρει στους απλούς ανθρώπους που βρίσκονται εκτός των μεγάλων κέντρων της εξουσίας ένα πρωτοφανές όπλο. Τώρα, όλοι γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις,οι επιθυμίες και τα συναισθήματα που εκφράζουμε… υλοποιούνται.
Αρα, αρκεί να μάθουμε να σκεφτόμαστε θετικά! Τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους, με τρόπο μαγικό, ακριβώς όπως η εθνική σκεπτομορφή έστειλε την Εθνικής μας Ομάδα στο βάθρο του πρωταθλητή Ευρώπης… (10)τελικα στοχευουν την ψυχη;

—————————————————————————————————————————-

■ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ & ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
α) PEAR’s Site : http://www.princeton.edu/~pear
β) GCP’s   Site : Http://noosphere.princeton.edu
γ) Βιογραφικά των Διευθυντών των Προγραμμάτων:
http://www.princeton.edu/~pear/jahn.html
http://www.princeton.edu/~rdnelson/
και επίσης το: http://noosphere.atlascom.gr/Roger Nelson.doc αφορά σε μια πολύ ανα-
λυτική παρουσίαση του καθηγητή Roger Nelson.
δ) ΘΟΡΥΒΟΣ, Κεφάλαιο 10 στο: Op-Amps for Everyone, Design Reference, από την
Texas Instruments. Ελεύθερο On-line PDF αρχείο, στο site της ΤΙ.
ε) Margins of reality – The role of consciousness in the physical world,
http://noosphere.atlascom.gr/preamble.pdf
στ) Τα πειράματα στο PEAR: http://www.princeton.edu/~pear/preface.html
ζ) Τίμαιος – Κριτίας, Πλάτων, Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ
η) Επτά πειράματα που θ’ αλλάξουν τον κόσμο, Σελντρέικ, Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ